Al dan niet vrijwillig uitgezonden worden om een rol te spelen in een (militair)conflict, en dan thuiskomen. Ongemerkt is de beeldvorming in je vaderland veranderd. Lang niet iedereen is trots op je. Wat doet dat met je?

Het overkwam Vietnam veteranen, strijders uit Korea, en onze jongens uit voormalig Nederlands-Indië, of recenter, uit voormalig Joegoslavië.

“Onze” KNIL militairen werden opgevangen in Westerbork of Vught, juist in die kampen die nog geen 10 jaar eerder als Durchgangslager hadden gefunctioneerd.

Dit verhaal willen we ook aan jongeren vertellen, en deels door hen laten spelen.

Aan de hand van Elvis Costello’s Juliet Letters en Tom Waits/Gavin Bryars “hit” Jesus Blood never failed me yet is [RE]Patria een indrukwekkende voorstelling, met uiteraard de genoemde muziek, met indrukwekkende theater-performance, met flarden tekst uit het dagboek van mijn vader die op Sumatra diende, met gesproken getuigenissen van Molukkers en KNIL militairen. Met door jongeren gemaakte Urban Art, met de fictieve Juliet brieven, maar ook met de satirische lichte muziek van Kurt Weill en teksten van Berthold Brecht uit de jaren ’20 van de vorige eeuw waarin hetzelfde thema speelt.

[RE]Patria brengt muziek, verhalen, dans en ervaringen samen in een theatersetting. Ongekend!