Al dan niet vrijwillig uitgezonden worden om een rol te spelen in een (militair)conflict, en dan thuiskomen. Ongemerkt is de beeldvorming in je vaderland veranderd. Lang niet iedereen is trots op je. Wat doet dat met je? Ga je thuis iets zeggen?

Het overkwam onze jongens (en meiden) die in voormalig Nederlands-Indië dienden, en dit verhaal gaan we met heel veel muziek, dans en theater vertellen en spelen, in de schaduw van 80 jaar vrijheid.

Met als rode draad songs uit Elvis Costello’s Juliet Letters is [RE]Patria een indrukwekkende voorstelling; met flarden tekst uit de dagboeken van mijn vader die op Sumatra diende, met jeugdtheater, met dans. Met muziek van Stravinsky, Copland, Sting, Manhattan Transfer, Kurt Weill en meer.

Jongeren in de gemeentes Westerveld en Meppel maakten het graffiti-decor en een videoclip.

[RE]Patria brengt muziek, verhalen, dans en ervaringen samen in een theatersetting. Ongekend!